چادر خاکی …

بعضی وقتها که دل چادرم از اینهمه طعنه و تهمت می شکند …

بر می دارمش با هم می رویم گلزار شهدا

چند تا وصیت نامه هم برایش می خوانم

حرفهای قشنگشان را برایش تکرار می کنم

دل دو تایمان باز می شود …

عاشق تر از همیشه بر می گردیم خانه…

فقط کاش قسمتم بشود ببرمش مدینه

تا داستان مظلومیت بی بی را با چادر خاکی برایش تعریف کنم…