شهره عاشقان شدم..

‏گفت : چرا نهان کنی
عشق مرا چو عاشقی ؟

من ز برای این سخن،
شهره ی عاشقان شدم …

#مولانا

شهره ے عاشقان شدم

‏گفت : چرا نهان کنی
عشق مرا چو عاشقی ؟

من ز برای این سخن،
شهره ی عاشقان شدم …

#مولانا

عاشقانه ای برای چادرم..

ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺍﻱ ﺑﺮﺍﻱ چادرم
·٠•●✿ Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ ✿●•٠·˙
ﮔﺎﻫﻲ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﺎﺩ ﻣﻲ ﺳﭙﺎﺭﻡ ﺗﺎ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﮐﻨﺪ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺎﺯﻧﻴﺖ ﺭا
ﮔﺎﻫﻲ ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺧﻴﺲ ﻣﻲ‌ﺷﻮﻱ ﺗﺎ ﺷﺴﺘﻪ ﻣﻲ‌ﺷﻮﻱ؛
ﺗﻨﺖ ﺯﺧﻤﻲ ﺍﺳﺖ،ﻣﻲ ﺩﺍﻧﻢ، ﻭ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﺮﺣﻢ ﺯﺧﻢ ﺍﺳﺖ!
ﻭ ﮔﺎﻫﻲ ﺯﻳﺮ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺩﺍﻍ ﻣﻲ‎ﺳﻮﺯﻱ ﻭ ﺳﺮﺥ ﻣﻲ‌ﺷﻮﻱ ﺍﺯ ﻋﻄﺶ،
ﺍﻣﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺑﺮ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﻳﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭﻱ!
ﮔﺎﻫﻲ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺯﻳﺮ ﮔﺮﻣﺎﻱ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﻣﻲ‌ﮐﺸﻢ
ﻭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﭘﻨﺎﻩ ﺍﺷﮏ‌ﻫﺎﻱ ﺧﻮﻳﺶ ﻣﻲ‌ﺳﺎﺯﻡ
ﻭ ﭼﻪ ﺭﺍﺯ ﺩﺍﺭﻱ ﮐﻪ ﻣﺎﺟﺮﺍﻱ ﺍﺷﮏ‌ﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻟﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻲ‌ﺩﺍﺭﻱ،
ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺗﻲ ﺍﺑﺪﻱ! ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺳﻨﮕﺮﻱ ﺍﺳﺖ
ﻣﺎ ﺑﻴﻦ ﻣﻦ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺩﺭ ﻋﻨﺎﺩ ﺍﺳﺖ
ﻭ ﺗﻮ، ﭼﻪ ﺯﻳﺒﺎ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﻧﺎﺍﻣﻴﺪ ﻣﻲ‌ﮐﻨﻲ،
ﺍﺯ ﺑﻪ‌ﺩﺳﺖ‌ﺁﻭﺭﺩﻥ ﻏﻨﻴﻤﺘﻲ ﺣﺘﻲ ﻧﺎﭼﻴﺰ
ﭼﻪ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﻲ ﻧﺎﺯﻧﻴﻨﻢ
ﭼﻪ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻴﺮﮔﻲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﻣﻲ‌ﺧﺮﻱ
ﺗﺎ ﺩﻧﻴﺎﻳﻲ ﺯﻳﺮ ﺳﺎﻳﻪ‌ﺍﺕ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﻤﺎﻧﺪ
ﻭ ﭼﻪ ﭘﺮ ﻣﺎﺟﺮﺍﻳﻲ، ﺗﺎﺭﻳﺨﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﻮﺩﻧﺖ ﺧﻮﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ؛
ﺍﺯ ﻗﺮﻥ‌ﻫﺎ ﭘﻴﺶ ﺩﻏﺪﻏﻪ ﺑﻮﺩﻩ‌ﺍﻱ ﺍﺯ ﻗﺮﻥ‌ﻫﺎ ﭘﻴﺶ ﺍﺭﺯﺵ
ﺍﻱ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﮐﺮﺑﻼ‌
ﺍﻱ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻪ‌ﺟﺎﻱ‌ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﻣﺎﺟﺮﺍﻱ ﺩﺭ ﻭ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﻭ ﺁﺗﺶ
ﭼﻪ ﻭﺍﻻ‌ ﻣﻘﺎﻣﻲ ﮐﻪ ﺁﻗﺎﻳﻢ ﺣﺴﻴﻦ ﻫﻨﮕﺎﻣﻪ‌ﻱ ﺷﻬﺎﺩﺕ
ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻫﺘﮏ ﺣﺮﻣﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﻮﺩ!
ﭼﻪ ﮔﻮﻫﺮ ﻣﻘﺎﻡ، ﮐﻪ ﺟﻮﺍﻥ‌ﻫﺎﻱ ﺑﺴﻴﺎﺭ
ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ،
ﺧﻮﻥ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﻧﻔﺲ ﮐﻪ ﺗﻮ ﭘﺎﻱ ﺑﺮ ﺟﺎ ﺑﻤﺎﻧﻲ ﮐﻪ ﺣﻔﻆ ﺷﻮﻱ
ﺳﺎ‌لهاﺳﺖ ﺗﻦ ﺯﺧﻤﻲ ﺗﻮ ﻣﺮﺣﻢ ﺯﺧﻢ ﺍﺳﺖ
ﺍﻱ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﻭ ﺟﺎﻭﺩﺍﻥ
ﺍﻱ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﺻﻼ‌ﺑﺖ
ﺑﻤﺎﻥ ﻭ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﮔﻲ کن

برسرکه مےگذارمت..

•°•°•°•°•°•°•°•°
تــوروحَــــــم رآ مـــی آرایـــی
نــــه تَن ِ نَحیــــفَ و خــــاکی ام رآ
بر سرم که مـــــــی گُــذآرمت
رهــــآ می شوم
از تمـــآم ِبنــــدهـای اســــآرت
دُنـــیا…
کنـــده می شوم از این زَمـــینِ خـــــــآکی
و سبُـــک مــی شوم از تمــــآم وابستگـــــی هــــآیِ تَـــن …
اوج می گیـــرَم تاخُــــــــدآیی شُـــدن
.من چادرم را دوست دارم
•°•°•°•°•°•°•°•°

برای چادربایدبه آسمان نگاه کرد..

هرگاه خسته شدی از این نیش و کنایه
فقط سرت را رو به آسمان کن و بگو خدایا همه اش به خاطر رضای توست…
·٠•●✿ Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ ✿●•٠·˙
برای چادر…..
باید به آسمان نگاه کرد….

برای چادر و حجابت به کنایه اطرافیانت نگاه نکن….

آسمانی شدن بهاء دارد …
یادت باشد بهشت را به بها میدهند نه به بهانه…

نیش و کنایه ها راتحمل کن ارزش آسمانی شدن را دارد…

حجابت یادگار زهراست …
همان کسی که در کوچه های بنی هاشم حتی با سیلی ای که بر صورتش خورد و چشمانش سیاهی شد بازهم نگذاشت چادر از سرش بر زمین بیفتد..

پس قدر حجابت را بدان و به چادرت و حجابت احترام بگذار…
یادت باشد کنایه ی این مردمان هیچ گاه پایانی ندارد
پس به خاطر حرف مردم بی احترامی نکن به یادگار حضرت زهرا(س)…

آنجاست که دلت آرام میشود به حضورش و کنایه های مردم رنگ میبازد…
با حجابت هیچگاه راه آسمان را گم نمیکنی..
روز هایت آسمانی…