گاهی حق دارید از عشقی که بی دریغ ورزیدید
و قدرش را ندانستند دلتان بگیرد…
می توانید عشقتان را کم کنید…
یا حتی اگر دیدید نمی توانید تحمل کنید ؛
دستِ بودنتان را بگیرید و به نقطه ای دور از دلِ آدم ها
سفر کنید…
زیرا عشقی که بی پاسخ بماند ،
مثل سمی کشنده است .
در گلو بغض میشود
در چشم ها اشک
و در قلبتان “تیر” !

شما حق دارید خودتان را از آدم ها بگیرید
و هیچکس در هیچ کجای دنیا نمی تواند محکومتان کند…