هیچ کس را به کلبه تنهایی ام راه نخواهم داد..

هیچ کس را به کلبهِ تنهایی ام
راه نخواهم داد
وقتی که حالِ دلم با خودم خوب است؛
در زمانه ای که انگار
مردمانش قسم خورده اند
با بودن هایِ موقتی شان
حالِ خوبِ دلت را بگیرند و بروند
من ترجیح می دهم
منزویِ کلبهِ تنهاییِ خود بمانم…

گاهی باید در اوج نیاز نخواست...

گاهی باید رد شد، باید گذشت؛
گاهی باید در اوج نیاز نخواست…
گاهی باید کویر شد و با همه تشنگی
منت هیچ ابری را نکشید…
گاهی برای بودن باید محو شد،
باید نیست شد…
گاهی برای بودن؛ باید نبود…
گاهی باید چترت را برداری
و رهسپار کوچه هایی شوی
که مدت هاست هیچ رهگذری
از آن عبور نکرده…
گاهی باید نباشی…

|سیدعلی صالحی|

تنهایی خوب چیزی ست..

تنهایی خوب چیزی ست
منتظر هیچ کس نیستی
نه قول و قراری داری
نه ترسِ از دست دادن
نه رویای بدست آوردن
نه شاکی داری، نه شاکی می شوی از چیزی

همه چیز را ساده می گیری
ساده غذا می خوری
ساده لباس می پوشی
ساده فکر می کنی

هیچ اضطرابی برای چک کردن صفحه مجازی ات نداری، چون مخاطب خاص نداری

در قید و بند رسیدن به خودت نیستی
هر وقت که دلت خواست، و به هر شکل که دلت خواست، میزنی بیرون
و تا هر ساعتی که دلت خواست بیرون می مانی

هیچ کس را در انتظارِ خودت در هیچ جا نداری

بی حسی
و مثل آدمی که به هیچ جا تعلق ندارد، آزادی

تنهایی خوب چیزی ست
سرِ همۀ قرارها
خودتی و خودت

قضاوت نمی کردیم.

بچه ڪه بودیم
قضاوت نمی کردیم
همه یکسان بودند

بزرگ ڪه شدیم
قضاوتهای درست و غلط باعث شد
ڪه اندازه دوست داشتنمون
تغییر ڪنه،ڪاش هنوز
همه رو به اندازه بچگی
دوست داشتیم
ڪــاش!

حال خوبت را به هیچ کس گره نزن...

حال خوبت رابه هیچکس گره نزن
یادبگیر؛ بدونِ نیاز به دیگران
شاد باشی ، بخندی و امیدوار باشی
باور کن؛
این مردم.. حوصله ی خودشان را هم ندارند!
تو بایدخودت دلیلِ اتفاقات خوب زندگی ات باشی